- MÜTEVEKKİL
- Kendi yapamıyacağı işde aczini bilip başka birisini vekil kabul etmek. * Tevekkül eden. * Allah'a (C.C.) güvenen ve işlerini O'na güvenerek tanzim eden. (Bak: Tevekkül
Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.
MÜTEVEKKİL
Look at other dictionaries:
mütevekkil — sf., esk., Ar. mutevekkil Her işini Tanrı ya veya oluruna bırakmış, kadere boyun eğmiş Komşularının bu mütevekkil hâline pek şaştı. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
mütevekkil — (A.) [ ﻞﮐﻮﺘﻡ ] tevekkül eden her işini Tanrı nın iradesine bırakan … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MÜTEVEKKİLEN — Mütevekkil olarak, tevekkül etmiş olarak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
Imperio otomano — دولتِ عَليه عُثمانيه Devlet i Âliye i Osmâniye Imperio otomano Imperio colonial … Wikipedia Español
mümin — sf., Ar. muˀmin 1) İnanan, inançlı, imanlı, mutekit 2) is. Müslüman Koca Mustafapaşa ücra ve fakir İstanbul / Ta Fetih ten beri mümin, mütevekkil, yoksul. Y. K. Beyatlı … Çağatay Osmanlı Sözlük
HİLAFET — Bir kimseye halef olmak ve onun yerine geçmek. * Din ve dünya işlerinde umumi reislik. İmam ül Mü minîn olan zât, şer î hükümlerin icrasında Peygamberimiz Hz. Muhammed e (A.S.M.) halef olduğu için hilafet vazifesini alana Halife denmiştir. Buna… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
